In een tijd van grote onzekerheid helpt het om jezelf te omringen met die dingen die je vertrouwt, en markeert zo de tijdige terugkeer van de betrouwbaar briljante Nick Mulvey. Zijn opvallende debuutalbum, First Mind, in 2015 was de introductie van een artiest die het conventionele ontweek en het verwachte omzeilde.

Het was een plaat van tegengestelde tinten, alle ritmes van het linkse veld en het aanwenden van een voortreffelijk natuurlijke gitarist die buitengewone dingen deed, unieke kleuren schilderde over een zeer meerachtige verzameling nummers. Het was vrij ongeëvenaard en vertaald naar het podium naast een fijne verzameling getalenteerde spelers die zijn band vormden.

Nick's terugkeer met de eerste vruchten van zijn nieuwe albumsessies heeft zijn eigen kijk op een wereld met zich meegebracht die niet kan beslissen welke kant het opgaat, of wat hij met zichzelf aan moet. We proberen allemaal haastig onze plek binnen deze tijden te vinden, en Nick is geen uitzondering, maar als de duidelijkheid gedeeltelijk wordt opgelost door een oproep tot de wapens, is het misschien tijd om die oproep te doen.

Unconditional, de eerste nieuwe muziek van Mulvey in meer dan twee jaar, is een meerlagig, op groove gebaseerd deuntje dat niet te ver afwijkt van First Mind, maar ver genoeg om fris, uniek en opwindend te klinken. Unconditional is een van een aantal opvallende nummers van het uitgestrekte Wake Up Now, een album dat geworteld is in het geweten en alles waar het voor staat. Het is ook een plaat die een geweldige gemeenschap herbergt en een groot aantal nieuwe en multi-getalenteerde muzikanten verwelkomt met een bloeiende vaardigheden.

Dat gemeenschapsgevoel werd door Brian Eno naar huis geboord tijdens een paar ontmoetingen voorafgaand aan de opnames tussen de twee, die Nick smeekte om zich meer open te stellen en te overwegen de gewichtslast te delen. Het idee om zich meer open te stellen is ook doorgesijpeld in Nick's teksten, ooit gehuld in metafoor op metafoor, ze vormen nu de kern van de identiteit van deze plaat. Helderheid. De mensheid.

De productietaken hier worden overgedragen aan Ethan Johns in Real World Studios, die Nick en zijn band live en op hun meest rauwe manier opnam om die belangrijke gemeenschapszin te versterken, en wiens uiteindelijke voltooide tapes Nick vervolgens naar Londen nam en presenteerde aan First Mind-producer Dan Carey die minutieus de elektronische elementen erin naaide.

Opvallende nummers zijn bijna net zo cruciaal als de som van de delen van Wake Up Now, en het seismische Mountain To Move (met de albumtitel in het hart van het refrein van het nummer) en We Are Never Apart smeken om herhalingen. het is een veel meer ontspannen Nick Mulvey die Wake Up Now levert.

Lekker in zijn vel, bij gebrek aan een minder bereisde term. De gemeenschap die hij om hem heen heeft opgebouwd, zit allemaal op dezelfde pagina samen, waardoor de muziek en het gesprek in het hart van deze plaat natuurlijk en op hun gemak vloeien met de wereld om hen heen. Het is het werk van een speciaal Brits talent dat klaar is voor de volgende fase, wat die fase ook zal zijn. Doe mee.